Linda Duits
My job is sharing academic knowledge about audiences and popular culture. I work freelance for companies, governmental organisations, media outlets and universities. You can hire me as a researcher, consultant, writer, speaker, moderator or lecturer. This website showcases some of my work. More popular culture on my company’s blog DiepOnderzoek.nl.
Lezing over de liefde op Vitamine Z-festival Icarus
Continue Reading →
Het Vitamine Z-festival stond dit jaar in het teken van de prestatiemaatschappij. Ik was gevraagd om een lezing te geven over liefde en romantiek in tijden van Tinder en prestatiedruk. Vanwege het mooie weer besloten we om de lezing naar buiten te verplaatsen – wat het extra speciaal maakte.
Extase
Continue Reading →
Afrodisiacum is een betoverend woord. Alleen het uitspreken al heeft iets verbodens. Ik moet het geleerd hebben ruim voordat ik aan seks ging doen, maar het idee dat je een middel kunt nemen dat je libido verhoogt vond ik reuze spannend. Afrodisiacum verwijst naar Aphrodite, die naast Dionysos het geilste personages uit de Griekse mythologie was. De god van de roes was voor mij als probleempuber een persoonlijke held.
Van klant naar product
Continue Reading →
Colleges begin ik altijd met een filmpje dat de thematiek van die week introduceert of samenvat. Meestal speel ik die af van YouTube. Omdat de browsers op universitaire computers geen adblockers hebben, moet je eerst reclame door. Uiteraard zet ik vooraf alles klaar zodat ik mijn studenten niet lastig hoef te vallen met schreeuwende aanbevelingen van wat dan ook. Dan nog stel ik ze bloot aan de kleine banners die tijdens de video’s zichtbaar zijn.
Bij de Nieuwsshow: hoe homotolerant zijn we eigenlijk?
Continue Reading →
Na de aanslag in homoclub Pulse in Orlando sprak ik op de radio in de Nieuwsshow over homotolerantie. Het viel mij op dat na de aanslagen in Orlando ‘Je suis gay’ of ‘Je suis homo’ niet klonk en dat profielfoto’s geen regenboogfilter kregen. Deze aanslag werd minder geframed als een aanslag op ‘ons’ en blijkbaar vinden mensen het moeilijk om zich te identificeren met de slachtoffers van Orlando.
Lastige homo’s
Continue Reading →
Staat jullie Facebook ook zo vol met regenboogvlaggen en #jesuishomo? Hartverwarmende steunbetuigingen aan de slachtoffers van Orlando? Bemoedigende plaatjes voor de homogemeenschap wereldwijd? Nee? Mijne ook niet.
Verliezers
Continue Reading →
In het hoger onderwijs is een flexibele schil noodzakelijk. Er vallen gaten omdat iemand een beurs binnenhaalt, of de instroom van studenten stijgt plots. Een deel daarvan wordt gevuld door mensen met een aanstelling van 0,5 fte waarvan nauwelijks te leven valt. Een deel daarvan door mensen zoals ik.
In het Parool: Requiem voor de Reguliers
Continue Reading →
In het Parool schreef ik een opiniestuk over de Reguliersdwarsstraat, de homostraat in Amsterdam die geen homostraat meer wil zijn. Ook al was de Reguliers al niet meer wat het ooit was, de regenboogvlag moet na dit nieuws halfstok.
Pillengeluk
Continue Reading →
Mijn allerliefste lievelingsprogramma is MTV’s Teen Mom. Original Girls of serie 2 maakt me weinig uit, al is het maar omdat ik nooit Maci van Leah en Kailyn van Amber kan onderscheiden. Een groot deel van mijn kijkplezier bestaat uit het tellen van de zegeningen die gepaard gaan met niet-tienermoeder zijn. De serie is ontzettend Amerikaans (ook een zegening dat ik daar niet ben geboren) en in Nederland doen we het natuurlijk het beste van de wereld als het op anticonceptie aankomt.
In de NieuwsBV: Zonder internet sta je buiten de samenleving
Continue Reading →
1,8 procent van de mensen tussen 25-45 jaar maakt geen gebruik van het internet, berichtte het CBS vandaag. BNN/VARA De NieuwsBV van Radio 1 vroeg zich af wie die mensen zijn en belde onder andere met mij. Ik leg uit dat je niet kunt bankieren, studeren, werkroosters krijgen etc. Waarschijnlijk gaat het dus om mensen die in een inrichting zitten en niet zelfstandig functioneren.
Nepwerknemers
Continue Reading →
Een holding is een handige manier voor bedrijven om hun win(st)kansen te spreiden. Zo bestaat de Blokker Holding naast de Blokker-winkels – bekend van Sarah Jessica Parker – ook uit de Xenos, Leenbakker en Marskramer. Verschillende formules onder één dak, terwijl de risico’s verdeeld zijn. Blokker is trouwens ook eigenaar van zowel de Intertoys als de Bart Smit. Kapitalisme als de suggestie van keuze.
Bookdeal bij Amsterdam University Press voor ‘Dolle Mythes’
Zure manwijven in tuinbroeken: karikaturen van de Tweede Golf zijn hardnekkig, niet in de minste plaats onder de nieuwe generatie feministen die nu op aan het opstaan is. Zij zetten zich grootmoedig af tegen deze beelden, vaak ongehinderd door enige kennis. Genderstudies heeft echter niet stil gestaan sinds vrouwen zich baas in eigen buik verklaarden. In deze frisse factcheck van het feminisme ontkracht ik vijf mythes over feminisme. Ik analyseer wat er daadwerkelijk gebeurde in de Tweede Golf en spiegel dat aan de praktijken van jonge feministen: van Dolle Mina tot Feministen Tegen Wilders, van praatgroepen tot hashtag-activisme. Met humor en veel voorbeelden ontsluit dit boek wetenschappelijke kennis voor iedereen met een mening over man-vrouw-verschillen.
Deze zomer staat in het teken van schrijven. ‘Dolle Mythes’ zal in het voorjaar verschijnen.
Publicatiedatum: May 26, 2016Bij Peter R. de Vries: Internetpesters Aangepakt
Continue Reading →
De vijfde aflevering van het RTL-televisieprogramma Peter R. de Vries: Internetpesters Aangepakt richtte zich op een catfish-verhaal: een meisje dat zich online voordeed als iemand anders. Het programma gaat vooral over het slachtoffer van het internetpesten. Ik kom aan het woord over motieven van daders.
Linkse wc’s
Continue Reading →
Het werd een beetje het lachertje van het Maagdenhuisprotest. Studenten streden niet alleen voor meer inspraak, beter onderwijs en decentralisering, maar eisten ook genderneutrale wc’s. Tegenstanders van het protest deden er smalend over. De oproep was in hun ogen typerend voor linksigheid in de marge: een onbeduidende kwestie die liet zien hoe kansloos het protest was.
Reactie op GroenLinks inzake strafbaarstelling vermoeden dwang in prostitutie
Continue Reading →
Als linksmens heb ik sympathie voor GroenLinks, maar ik ben geschrokken van hun positie in het huidige debat over de Wet strafbaarstelling misbruik prostitué(e)s. Het wetsvoorstel van de ChristenUnie, PvdA en de SP kent twee varianten: (1) een klant is strafbaar als hij (zij lijkt onmogelijk voor politici) weet dat hij gebruik maakt van diensten van een slachtoffer van mensenhandel en (2) als hij dat redelijk kan vermoeden. GroenLinks steunt de tweede versie, met het verzoek ‘redelijk vermoeden’ te vervangen voor ‘sterk vermoeden’. Niet alleen vind ik deze wet een hellend vlak op weg naar verdergaande strafbaarstelling van het kopen van seks, maar er zijn nog andere sterke bezwaren. Op verzoek van Liesbeth van Tongeren van GroenLinks heb ik deze voor haar op papier gezet. Hieronder de mail die ik vandaag aan haar heb verstuurd.
Depressieve promovendi
Continue Reading →
Meer dan een op de drie UvA-promovendi is mogelijk depressief, kopte Folia vorige week. Dat is het dubbele van wat gangbaar is in de samenleving. Een verklaring wordt gezocht in de hoge werkdruk die heerst aan universiteiten. Het onderzoek was uitgezet door het UvA-promovendinetwerk. De voorzitter daarvan, Remmert Daas, zei verbaasd te zijn over de resultaten. Dat verbaasde mij dan weer: we weten dit toch allang?
Match je fetisj
Continue Reading →
Vaginale seks is de hoeksteen van heteroseksualiteit. Als je daarvan houdt, ben je het. Dat betekent niet dat hetero’s vaginaal de lekkerste seks vinden, of de fijnste. Hetero’s doen het omdat het normaal is. Praten over wat je echt geil vindt, blijkt moeilijk voor ze.
Bezuiniging is verkwisting
Continue Reading →
In 2009 steeg het aantal inschrijvingen van studenten sterk. De UvA profiteerde daarvan: NRC noemde ons een populaire universiteit. De stijging werd toegeschreven aan de economische crisis. Omdat jonge mensen weinig kans maakten op de arbeidsmarkt zouden ze langer willen doorleren.
Bij BNR: Leeftijdsgrens sociale netwerken omhoog
Continue Reading →
De EU heeft besloten dat jongeren pas met 16 jaar op sociale netwerken actief mogen zijn. Dat is hoger dan de 12 jaar die sites als Facebook zelf hanteren. Ik sprak met BNR Nieuwsradio over deze nieuwe maatregel. Wat zit erachter en is het haalbaar? Ik leg uit dat Nederlandse ouders minder beschermend zijn dan ouders uit bijvoorbeeld Oost-Europa. Dit heeft positieve gevolgen: Nederlandse jongeren gaan beter om met risico’s dan hun leeftijdsgenoten.
Opinie voor NRC: Makers van reality-tv hebben te veel macht
Continue Reading →
Onlangs klaagden twee deelnemers aan realityseries FremantleMedia aan. Een Idols-deelnemer deed auditie voor de jury die hem uitgebreid uitlachte. De rechter oordeelde dat hij een overeenkomst had ondertekend waarin hij verklaarde op de hoogte te zijn van de aard van het programma. Hij had moeten weten dat ook slechte prestaties uitgezonden worden. Een deelnemer aan Mijn Leven In Puin claimde dat ze onder druk was gezet en niet goed wist wat ze tekende. Dit achtte de rechter niet aannemelijk. Vanuit mediawetenschappelijk perspectief is het echter twijfelachtig dat deze deelnemers konden overzien waarmee ze instemden. Het is daarbij zorgelijk dat de rechtbank zich laat leiden door uitgezonden beelden en niet door de productiepraktijk, zo betoog ik in een opinie-artikel voor NRC Handelsblad en NRC Next.
Het getal
Continue Reading →
Meer dan Michael Jackson, minder dan Madonna. Ik heb het niet zelf verzonnen (zo snedig ben ik niet), maar het is mijn vaste antwoord op de vraag met hoeveel partners ik het bed heb gedeeld.
Op Brandpunt+: gepaste kleding voor meisjes
Continue Reading →
Om de zoveel jaar laait de discussie over de kledingkeuze van meisjes weer op. Waar het afgelopen jaren ging om korte broekjes, zijn dit jaar de naveltruitjes weer helemaal terug in het debat. Ik sprak met Brandpunt+, een mobiele app van het gelijknamige actualiteitenprogramma over dit fenomeen. Ik vertel onder andere: “Ik vind het een slecht idee als een school bepaalde kleding verbiedt, maar je kan dit moment hartstikke goed aangrijpen om over seksualiteit en de seksualisering van kleding te praten. Over wat voor normen er zijn , welke religieuze overtuigingen mensen hebben en hoe je daarmee en met elkaar omgaat?”
Overbodig Nederland
Continue Reading →
Communicatiewetenschap gaat vanaf september een Engelstalige track aanbieden. Directeur van het bachelorcollege Martine van Selm is hartstikke voor. Er is een lang aanlooptraject geweest – wat blijkbaar geldt als indicatie van succes – en er is overlegd met bestaande Engelstalige programma’s zoals Economics & Business. Dat economie slecht vergelijkbaar is met Communicatiewetenschap maakt Van Selm niet uit.
De blaffende vis
Continue Reading →
Zaterdagavond, De Blaffende Vis. Studenten deinen mee op ‘Sex on the beach’. De laatste keer dat ik hier was moet inderdaad in 1997 zijn geweest, toen T-Spoon daarmee een wereldwijde zomerhit scoorde. Ik was toen al te oud om de tekst spannend te vinden. De Blaffende Vis staat bekend als een verenigingscafé en verenigingsstudenten gedragen zich niet zo anders dan Salou-gangers.
Bezigheidstherapie
Continue Reading →
‘Tessa is er niet hè?’ vroeg ik aan mijn werkgroep. Haar medestudenten waren behulpzaam. ‘Nee, ze is jarig,’ klonk tegelijkertijd met ‘Nee, ze is ziek’. Er volgde wat gelach en wat onhandigheid. Na afloop zag ik dat Tessa kort van te voren had gemaild dat ze ziek was. Ik overwoog verjaarsfelicitaties te sturen, maar dat leek me te flauw.
Liefde in de hooiberg
Continue Reading →
Mijn verkering heb ik van het internet. Dat is minder controversieel dan het klinkt. We kennen elkaar van Twitter, een microkosmos waar vreemden elkaar volgen op basis van gedeelde interesses.
In Veto: terugblikken op het Maagdenhuis
Continue Reading →
Een jaar na de bezetting van het Maagdenhuis maakten verschillende media de balans op. Zo ook het Vlaamse onafhankelijke studentenblad Veto. Zij spraken onder andere met mij over hoe de democratisering aan de UvA nu verloopt. Juist die week was er gelekt uit de sollicitatiecommissie voor nieuwe leden van het CvB. Toch ben ik optimistisch: “Nadat het Maagdenhuis in 1969 was bezet, was er natuurlijk ook niet meteen democratisering aan de universiteit. Die dingen gaan heel langzaam en leiden later tot resultaten.”
Ombuigpropaganda
Continue Reading →
Tegen de tijd dat jullie dit lezen is het alweer een herinnering geworden. ‘Weet je nog die keer dat de HvA blote boobies verbande?’ ‘Oh ja, lol, hoe dom was dat!’
In de Volkskrant: worden we preutser?
Continue Reading →
De Volkskrant deed een rondvraag over verpreutsing in Nederland. Kunnen we ‘boobiegate‘ zien als teken daarvan? Samen met andere wetenschappers en een liefstyle-blogger kom ik aan het woord. Ik leg uit dat de zorgen om seksualisering eerder wijzen op een verpreutsing dan op toename van bloot in de publieke ruimte. De angst voor pedofilie zorgt voor een hysterische houding rond seks en jongeren, en via Facebook wordt ons een conservatieve Amerikaanse seksuele moraal opgelegd.
Op HP De Tijd: genderneutrale kleding
Continue Reading →
Modeketen Zara introduceerde een zogenaamde genderneutrale kledinglijn: kleren die zowel mannen als vrouwen kunnen dragen. Het komt neer op grijze hoodies en andere vormloze kleding. Dat past goed bij mij, maar revolutionair is het niet. Alsof het bijzonder is dat vrouwen broeken dragen. HP De Tijd besteedde er aandacht aan en interviewde me. Ik roep op om grenzen te verleggen in wat we als mannelijk en vrouwelijk zien.
Als Emma Watson aan de UvA studeerde
Continue Reading →
Een van de grootste feministen van onze tijd is actrice Emma Watson. In 2014 hield ze een speech voor de Verenigde Naties waarin ze mannen opriep mee te doen met feminisme. De hele wereld was verheugd dat een actrice haar podium gebruikte voor zo’n positief doel. Zo dapper ook dat ze uit de kast kwam als feminist!
De domme universiteit
Continue Reading →
We leven in een tijd waarin de universiteit wordt geacht mee te gaan met maatschappelijke trends. De UvA doet dat met graagte, maar steeds te laat, nooit op basis van kennis en bijna altijd als bezuinigingsmaatregel.
Opinie voor NRC: In de knoop met seks, drugs en rollator
Continue Reading →
Ouderen van nu zijn dynamische senioren die jong van geest blijven. Daar zit een schaduwzijde aan: ze vertonen ook het probleemgedrag dat we van pubers kennen. Ze seksen zonder aan de gevolgen te denken, gaan zich te buiten aan verdovende middelen en pesten leeftijdsgenoten die afwijken. In de knoop met sex, drugs ‘n rock & rollator.
Behendig batsen
Continue Reading →
Als het aan veel hetero’s ligt, hebben lesbiennes nooit seks. Niet omdat ze dat willen voorkomen, maar omdat hun opvattingen over wat telt als seks nogal penis- en penetratiegericht zijn. We hebben allemaal wel een beeld bij wat seks is, maar we gaan listig om met zulke definities. Zo kun je makkelijk claimen dat je heus echt nog maagd bent. Het blijkt trouwens dat mensen voor zichzelf veel nauwere definities hanteren dan voor hun partner. Als hij of zij iemand met de mond bevredigt, rekenen mensen dat eerder tot seks dan wanneer ze dat zelf bij een ander doen.
Moderator: Hokjesdenken in de liefde
Continue Reading →
Felix in de Stijgers organiseerde samen met Atria een avond over verschil-denken in de liefde. We hebben allemaal veronderstellingen over verschillen tussen mannen en vrouwen, en die komen sterk tot uiting in onze verwachtingen over seks, versieren en romantische liefde. Ik mocht de avond leiden en interviewde in een uitverkocht Felix Merites antropoloog Jitse Schuurmans, psycho-bioloog Martine Delfos, feminist Marije Janssen en filosoof Jan Drost. De avond werd afgesloten met een column van psycholoog Marian Donner.
Kapitaliseren op kleur
Continue Reading →
Als je de reclameposters mag geloven, is het aan de UvA een multicultureel feestje. Op bijna iedere foto staat wel iemand van kleur. ‘We are u’ is de slogan die daarbij hoort en waarvan ik niets begrijp. Wie zijn de wij en wie zijn de jullie?
Op Radio 1: de ene maat 40 is de andere niet
Continue Reading →
Linda de Mol vindt dat er een nieuw maatsysteem voor kleding moet komen: een vrouw met maat 40 past geen medium. BNN Nieuwsfabriek dook op het ‘nieuwtje’. Cécile Narinx (Harper’s Bazaar) reageerde dat Europese maten niet overeenkomen. Zo is de Spaanse maat 40 kleiner dan in Nederlandse maat 40. Hilmar Mulder (Libelle) legt uit wat vanity sizing is: het verschuiven van maten zodat mensen denken dat ze nog steeds in dezelfde maat passen, terwijl ze eigenlijk dikker zijn. Ook ik kom aan het woord. Ik leg uit dat modemerken ook bewust maten kleiner maken om te zorgen dat hun kleding exclusief is. Dit was bijvoorbeeld het geval bij Abercrombie & Finch – zie deze blogpost met daarin ook hoe binnen H&M de maten niet hetzelfde zijn.